Tibetaanse yoga en meditatie

YOGA

Tibetaanse Yoga (Kum Nye) vindt zijn oorsprong zowel in de Tibetaanse geneeskunde als in het Vajrayana, een stroming binnen het Boeddhisme, die stevig verankerd is in Tibet.

In de jaren zestig van de vorige eeuw heeft een gevluchte Tibetaanse Lama, Tarthang Tulku, deze Yoga geïntroduceerd in Amerika en van daaruit heeft het zijn weg gevonden naar Europa.

Binnen het Vajrayana betekent Yoga een geheel aan overdracht. Het is een samenwerking van het lichaam, de adem en het bewustzijn. Deze drie aspecten vormen je totale belichaming en zijn voortdurend in wisselwerking met elkaar.

Kum Nye is een beoefening om steeds dieper in contact te komen met gevoelens, lichamelijke gewaarwordingen, zintuigen, de adem en de oorspronkelijke (tantrische) levensenergie.
Tegelijkertijd laten de oefeningen de oorspronkelijke levensenergie weer doorstromen, doordat blokkades langzaam losser worden en uiteindelijk worden getransformeerd. Zo zullen steeds diepere lagen van voelen en ervaren worden blootgelegd, wakker geschud en verlevendigd en vindt integratie op een steeds dieper niveau plaats.

Dit steeds verdiepende contact is de sleutel tot innerlijke integratie en healing en is een directe weg naar meer innerlijke vrijheid en voldoening.
Zo kunnen ontspanning, helderheid en vreugde zich steeds meer ontwikkelen.

Omdat deze vorm van Yoga niet gaat om het perfect uitvoeren van houdingen, maar zich meer richt op een steeds intiemer, wakker contact leren maken met jezelf, hebben ook mensen met een beperkte lichamelijke conditie toegang tot en baat bij deze beoefening.

Meditatie​

Meditatie is hét middel om de geest tot rust te brengen en te leren kennen. Het is een manier om te doorzien hoe we steeds onze eigen gedachtewereld opbouwen, hoe we de wereld zien door de bril van onze eigen denkbeelden.

Tijdens de beoefening leren we om de aandacht te verplaatsen van onze greep op de buitenwereld naar een ontspannen, alerte en onderzoekende aandacht, die zich richt op wat zich van binnen afspeelt. Zowel op het gebied van je lijf, je adem als je (denk) bewustzijn.

Je zit en je kijkt, zonder oordeel, zonder specifiek doel. Je blijft moeiteloos aanwezig bij wat er binnen het waarnemen verschijnt aan gedachten, gevoelens, emoties, lichamelijke- en zintuiglijke gewaarwordingen en je ontspant erin.

Hierdoor kan er zich van binnenuit iets openen; er ontstaat ruimte. Door deze ruimte zullen identificaties met je bestaande patronen losser worden, waardoor je minder automatisch op omstandigheden reageert. Zo ontwikkel je meer openheid, meer vrijheid voor alternatieve vormen van reageren, die meer uit je basale verlangens of essentie voortkomen. Diepere, authentiekere, wezenlijkere lagen in jezelf worden blootgelegd. Zo ontdek je meer vrijheid om te kiezen hoe je de omstandigheden tegemoet wil treden.

In meditatie wordt de geest als het ware teruggeleid naar de bron, de essentie van het bewustzijn zelf. Hier ontdek je hoe spontaniteit, vreugde, intimiteit, creativiteit en vrijheid jouw natuurlijke potentieel is en steeds meer ruimte krijgt.

Door regelmatige beoefening wordt de aandacht weer een instrument waar jij de regisseur over bent; een steeds weidsere aandacht die in alles doordringt. Tegelijkertijd verdiept het proces van zelfkennis en inzicht. Het geheel breidt zich uit naar alle situaties in het leven en blijft niet beperkt tot de officiële meditatiebeoefening tijdens het zitten. Het wordt iets dat permanent doorgaat.